RPG SAFESPACE: Love Is Art

l o v e i s b l i n d a r t



♪
love is blind,
grass is always greener on the other side
they don't count their blessings but they count their dimes
they must forget we're all on borrowed time.......

I'LL NEVER LEAVE YA
♪

Gacy girişte 32 dişlik gülüşüyle seyirciyi kesiyor. Anın tadını çıkartıyor desek yeridir. Rutinini bozmadan, elini uzatan tüm seyircilerle tokalaşıp köşeden aldığı mikrofonla ringe giriyor. Bu sırada kendisiyle beraber ringe de bir tuval, iki tabure ve fırça takımı geliyor.

Bu çok güzeldi Philly, nezaketiniz için minnettarım ve teşekkür ederim.

4 ayın sonunda kat ettiğimiz yola bakıyorum da, sanırım yine haklı çıktım. Sözümüzün ederinin kazandığımız başarılara endeksli olduğu bir düzende yaşıyoruz. Birilerine muhabbet beslemenin gerçek süs ve ışıltı olduğunu söylediğimde, hedefimde olan şeyin "fırsatlar yaratmak" olduğunu söylemiştim. Fırsatlar için bana uzanan her ele tutundum, gözüm her zaman açıktı ve bugün hala öyle. Fakat size bir samimiyet testi yapmama izin verin. Sizin muhabbetiniz Joe Gacy ve onun sevgi diline mi, yoksa Television şampiyonluğuna mı?

Varsayımlar üzerinden yapılan çıkarımları sevmesem de, insan merak etmeden duramıyor. Dream ya Rumble'ı almasaydı? diye. Maçın sonunda sevgimde boğulurken uzattığım ele karşılık vermiş gibiydi. Bir yanlış anlaşılmaya rağmen, öfkesi onun gözünü karartmasına rağmen tek bir sevgi işareti yeterli oldu. Tüm öfkesini kusan bir adamın, düşmanına bile sevgi ve muhabbet besleyen birini engellemesin söz konusu bile olamayacağının canlı bir örneğiydi. Ama Dream, senin adına da mutluyum. Sevginin seni boğmasına izin verdiğin ve inatlarını kırabildiğin için. Üstelik bunun ödülü de Rumble galibiyetiyle geldi. Tek bir şova iki farklı ruh hali sığdırdın ve hangisinin daha kârlı olduğunu görüyorsun. Yine de bir gün, bir başka inadını daha kırıp Goldust'tan özür dileyeceğin günü de bekleyeceğim.

Bir Slammy dramasından işin buraya geleceğini tahmin edemezdik. Civil War'da Team Chairman'dan yana taraf almasam, takım şampiyonluğuna da yolum açılamazdı. İşte bahsettiğim fırsatlar burada devreye giriyor. Kemerleri kazanmak yeterli mi? diye soruyorum. Sonra karşıma bir adam çıkıyor. Sanatçı kimliğiyle kabul görmeye çalışan bir adam. Fakat görüyorum ki, kendini kabul ettirmek isteyen o adam henüz kendini kabullenememiş. Elini sıkıca tutuyorum ve onu olduğu gibi KABUL ediyorum. İşte o adam, sessiz sedasız destek verip kaçan o adam, dün Rumble'da son 3'e kaldı ve en çok eleyen güreşçi oldu. İnsanlara dokunabilmek. İşte bahsettiğim fırsat. Boya paletinin, teninin altına girebilmemi sağlayan fırsat. Television şampiyonluğunu ve Rumble'ı ucu ucuna kaçırsa da, kaybettiğinin kazandığının yanında solda sıfır olduğu FIRSAT.

Gacy duraksıyor.

Belki de iki kelam etmeden önce tuvale birkaç fırça atmamız gerekiyordur Goldy? Sanırım senin kendini sanatla ifade ediş biçimini daha iyi anlıyorum.

@Akashi



​

Girişte biri müziksiz bir şekilde görünüyor fakat suratı havlu ile kaplanmış durumda. Üzerindeki kıyafetten o ismin Goldust olduğu anlaşılıyor fakat yüzü neden havluyla kaplı? Goldust yavaşça ringe doğru gelirken Joe Gacy'nin yüzünde şaşkın bir ifade var. Goldust ringe girdikten sonra havluyu suratından fırlatıyor ve görüyoruz ki boyalarının yarısı akmış durumda! Goldust hüzün içinde Gacy'e bakıyor.

Goldust... ağlamış...

​

Goldust önce Gacy'e sonra da tuval ile fırçaya bakıyor ve birden Gacy'e sarılıyor! İkili sarıldıktan sonra Goldust tekrar gözyaşı dökmeye başlıyor ve Gacy onu takdir eder gibi bakınca gözyaşları yerini gülümsemeye bırakıyor. Goldust mikrofon alıyor eline ve konuşmaya başlıyor;

Goldust : Buraya adım atarken içinde bulunduğum duygusallık durumu sizi yanıltmasın Bay Gacy sizin adınıza oldukça mutluyum. Sadece ringde verdiğim savaşın, yaptığım eliminasyonların karşılığında bir hiç alınca kendimi iyi hissetmedim o kadar. Ama şu an tekrar size bakıyorum da omzunuzdakiler oldukça yakışmış. Sevginin gücünü söylediklerinizle ve aksiyonlarınızla gösterebildiğiniz için sizinle gurur duyuyorum. Bize vahşice davranan ve suçluymuşuz gibi yansıtmaya çalışan o şizofrenin hakkından geldiğiniz için, herkese dürüstlüğümüzü gösterdiğiniz için sizinle gurur duyuyorum. Ve son olarak verdiğim savaşı bakışlarınızla takdir ettiğiniz için sizinle gurur duyuyorum. Özür diliyorum, çünkü sevginin gücünü Wrestlemania ana olayında göstermek istedim. Her tarafın gece sonunda altınla kaplandığını, çocukların sevinçle zıpladığını ve sanatımı en büyük arenada başarıyla icra ettiğimi görmek istedim. Fakat yapamadım. Belki de bunu bu kadar istediğim için duygularıma hakim olamayıp gözyaşı döktüm. Orada son üçe kaldığımda insanların beni ne kadar desteklediğini hatırlıyorum ve onlara tekrar teşekkür ediyorum. Sizler de sevginin birer temsilcisiydiniz. Ayaklarım yere kapandığında ise onları ne kadar yüzüstü bıraktığımı anladım ve bu yüzden de gözyaşı döktüm. Beni orada destekleyen herkesten tekrar özür diliyorum. Bir daha sevgi asla kaybetmeyecek.

Bunu size ve buradaki insanlara açıklamak istedim Bay Gacy çünkü sizin zaferinizi örtbas etmek istemedim. Bu havlu da bu yüzdendi fakat nereye kadar saklayacaktım ki? Bir ucube gibi görünmek istemedim. Gerçi şimdi de pek farksız sayılmam ama...

Her neyse, burada hanemize gelen yeni bir eşsiz bir parça var ve siz de bununla beraber harika görünüyorsunuz Bay Gacy. Lütfen onu incelememe izin verin. (Gacy tabi dercesine onaylıyor ve Goldust kemere dokunmaya başlıyor.)

BU MUHTEŞEMMMMMMMMM.​

Her ne kadar görüntüsü iyi olsa da onu elde ediş biçiminiz ve verdiğiniz mesaj da oldukça etkiliydi. Siz kendini kaybetmiş bir adama pusula oldunuz Bay Gacy. Onun kaybolmuşluğunu ve içinde yaşadığı buhranın dışavurumunu bizzat deneyimlemiş biri olarak söyleyebilirim ki yaptığınız çok takdir edilesi. Evet sizler de görüyorsunuz ki sevginin açamayacağı kapı yok. Ve siz o adama cennetin kapılarını açmasını sağladınız. Bu şimdiye kadar gördüğüm en iyi terapi seansıydı...

Buraya getirmiş olduğunuz bütün bu şeyler de muhteşem görünüyor ve bunlarla eşsiz bir eser çıkaracağıma eminim. En azından bu jestinizi yüzüstü bırakmayacağım. Sizden şimdilik kısa bir izin istiyorum. Lütfen kutlamanıza ve çağrınıza devam edin. Eserim bitince hoşunuza gideceğinden eminim.

Goldust son sözünü söyledikten sonra mikrofonu bırakıyor ve tabureye oturup tuvale bir şeyler çizmeye başlıyor. Gacy konuşmaya devam ediyor.​

,

Gacy Goldust'ın konuşmasından sonra dumura uğradı desek yeridir. Gözleri dolsa da istifini bozmamaya gayret gösteriyor.

Ben... hahah... beni her zaman en can alıcı noktadan yakalıyorsun...

Goldust'ın aldırışsız bir şekilde tuvale konsantre olduğunu gören Gacy gözlerini ondan ayırıp yerdeki havluyu almak için eğiliyor.



Havluya bulaşmış altın rengine uzun uzun bakarken 1 dakikaya yakın bir sessizlik oluyor. Seyirciler de Gacy'nin bu mahçup hali ve Goldust'ın kendini tuvalindeki sanatına kaptırıp gitmiş hali karşısında hipnoz olmuş gibiler.

Hasan Sabbah'ın Alamut'u dünyaya meydan okumak için inşa ettiği rivayet edilir. Fakat benim oluşturduğum safe space bir kumdan kale bile değil. Fakat ben o kumdan kale için ölmeye razıyım. O kumdan kalenin Alamut'tan daha uzun yaşayacağını görebilmek için ölürüm. Goldust eğer kendi halinden sonra zafer kutlayabileceğime inanıyorsa, dünyaya meydan okumak için Alamut'u inşa etmemize gerek yok. Sen yolunu sormadan bulanlardansın Goldy. Dream'e pusula olmamın sebebi, senin kabiliyet ve reflekslerine sahip olamamış olmasıydı. Fakat bunun seni yaraladığını görüyorum. Görüyorum ve özür dilerim. Sana sadece ne yapıp ne yapmaması gerektiğini söyleyen bir adam olmayı hiç istemedim ve hiçbir zaman duygularını bir havlunun ardına gizlemeni de beklemedim. Eğer bana dargınsan, gerekirse en kaba dille, yine de söylemelisin. Çünkü bu konuşma başından beri bir zafer kutlaması değildi, hatalarımız ve şikayetlerimizden bahsedip birbirimize daha da sıkıya sarılacağımız zamandayız.

Yine de biliyorum Goldy, içimizi asla tam açamayacağımızı. Sır ve KORKU devrindeyiz. İki yüzümüz olmalı, biri kalabalığa dönük ve diğerini kendine ve kendinden bir canmış gibi sevdiğine sakınmalısın. Hatta derler ya, gözlerini kulaklarını ve dilini korumak istiyorsan, gözlerin kulakların ve dilin olduğunu unut diye. İşte senden beklediğim bu. Havluyla gerçek duygularını örtbas etmeye çalışırsan, havlunun altından çıkacak yüze nasıl muhabbet besleyebilirim ki? Bunu bugün aşacağız ve Gacy, senin için gözlerini, kulaklarını ve dilini unutmaya hazır.

Gacy elindeki havluyu omzuna atıp arka cebinden sarı bir maske çıkarıyor. Goldust hala tuvalinde uğraşsa da bir kulağının Gacy'de olduğu vücut dilinden anlaşılıyor. Gacy çıkardığı maskeyi yüzüne takıyor.



İnsanların kim oldukları sadece sözlerinden anlaşılmaz. Karşıma adım attığın ilk anda hem süs ve ışıltıya alışkın, hem de süs ve ışıltıya tamah etmeyen bir sanat adamı olduğunu, yol sormaya hiç ihtiyaç duymadığını bildim. O yüzden Dream'le olan maçının ve Rumble'daki olağanüstü performansının da seni tatmin etmeyeceğini biliyorum. Sanatının ve arzularının yaratıcılığını, yüzünden akacak altın sarısı boyanın engellediği gerçeğini, seni rencide edecek olsa bile konuşmalıyız Goldy. Sanatının SENİ örtbas etmesine izin veremem! Bu altın sarısı seni gözyaşlarını örtbas ederse, karşısında ilk ben olurum. O sebeple sana şimdilik önerebileceğim en iyi yol bu, o tuvalde işin bittikten sonra, sıra bu maskede. Eğer gözyaşlarını saklamak istiyorsan ve seni zayıf kılan şeyin, duygularını ifade etmek olduğuna inanıyorsan, aynı sanatın gibi IŞIK tutacak bir maske... sanırım kötü bir öneriydi...

Gacy mikrofonu hala ağız hizasında tutsa da konuşmaya devam edemiyor. Goldust'ın değişmeyen tavrı onu biraz sarsmış gibi. Maske hala yüzündeyken omzundaki havluyu da kafasına atıp yüzünü kapatıyor.

Karamsar değilim Goldy. Eğer kolay anlaşabiliyor olsaydık, farklılıklarımız olmasaydı bu ilişki de bu kadar sağlam olamazdı. Kökümü olabildiğince derine kazıyorum ve seni, sana taklit etmekten daha ala bir seçeneğim yok. Eğer Gacy'nin her şeye rağmen gülümsemediği bir gün gelseydi, ne düşünürdün?

Sevgi dilimiz ve sanatımızdaki süs ve ışıltının bize de yansıması gerekiyor. Eğer sadece başarılı olduğumuzda gülümseyeceksek, bu bizi noksan kılar. Bu seni öyle de kabul etmeyeceğim anlamına gelmiyor fakat senin bundan çok daha iyisi olabileceğini bilmem, beni ikilemde bıraktı. Her seferinde. Daha iyi ne yapabilirim? diye düşünüyorum ve günün sonunda, yardıma ihtiyacım olduğu her anda bana destek olan Goldust varken, Gacy'nin de Goldust'ın ihtiyaç anlarında noksan kaldığını görüyorum. Bu bir nazire değil, bunu BİLİYORUM ve insanların da böyle düşündüğünü görüyorum. O gözyaşlarının ucu ucuna kaçan başarılar için değil, en önemli anlarında Gacy'yi yanında göremediğin için aktığını BİLİYORUM... LANET OLSUN Kİ BİLİYORUM.



Drowning in Love'u görünce yüzünün aldığı hali unutamam Goldy! Hayatımın en kötü anıydı! Her bir saniyesinden nefret ettim ve Dream'e pusula olmak uğruna sende bir travma yarattığımı görüyorum! Rumble'da herkes kendi partneri için debelenirken beni göremediğin için, güç ve kuvvetin yerinde olmasına rağmen Rumble'dan fazla kolay elendiğini görüyorum... görüyorum ve bunu KUTLAYAMAM. Senin bana diyemediklerini insanların önünde ben söylemezsem, sana muhabbet beslemeye hakkım da olmaz Goldy. O yüzden lütfen, bana pusula ol.. Her altının yapacağı gibi, bana ve bize ışık tut.

Goldust'ın bu konuşmadan sonra tuval ve Gacy'nin tam orta hizasına gelecek şekilde oturduğunu görüyoruz. Gacy bir dakika kadar bekleyip karşılık gelmediğini görünce tuvalde ne çizdiğine bakmak istiyor ama Goldust onu eliyle durduruyor!!!...

​

Daha değil Bay Gacy... daha değil... Son bir dokunuş kaldı...

Goldust tuvali Gacy'nin göremeyeceği şekilde çevirip mikrofon alıyor ve konuşmaya başlıyor;

"Size karşı en ufak bir dargınlığım bile yok Bay Gacy aksine çok da minnettarım. Belki de sizinle birlikte ruhen arınmasaydım ve ışık dolu o kapıdan geçmeseydim o Rumble'da en çok elemeyi yapamayan ve son üçe kalamayan biri olacaktım. Arena dolusu güzel kalpli bireyler de ismimi haykırmıyor olacaktı. Belki fazla reaksiyon göstermiş olabilirim çünkü görüyorum ki orada kazanamamış olmama rağmen bugün burada bir sürü insan bana gururla bakıyor. Üstelik elimizdekinin değerini bilemezsek (Tag Team kemerini göstererek) günün sonunda hiçbir şeyimiz kalmaz değil mi? Ben mutluyum Bay Gacy. Hiç olmadığı kadar. Kayıplar elbette olacaktır ve günün sonunda yüzlerimizin gülmesi her şeyden önemlidir.

Size söyledikleriniz esnasında bir tek konuda katılmadım Bay Gacy. Ben sizinle her şeyimi paylaşmaya da hazırım. Gücümü, sırlarımı, bildiklerimi ve duygularımı... Yalnızlık, yoldaşlığın yokluğu değil, ruhumuzun bizimle konuşmakta özgür olduğu ve hayatlarımıza karar vermemize yardımcı olduğu zamandır demiş Paulo Coelho. Benim yoldaşım da sizsiniz Bay Gacy. Ve ben ruhumla çoktan konuşup kararımı verdim. Artık kendimle paylaşabileceğim bir şey kalmadı. Tüm odağım ve yapmak istediklerim belli. Sanatımı ve sevgiyi elimden geldiğince yaymak istiyorum. Bu dünyayı ne kadar ütopyama benzetebilirsem o kadar her şeyin iyi olacağına inanıyorum. Ne kadar insana sarılabilirsem onları mutluluğa koşturabileceğime inanıyorum.

Madem hali hazırda bir sanat icra ediyoruz, size ve tüm bu insanlara kendimi benliğimle ifade etmeme izin verin.

Goldust ekranı gösteriyor.



Son Akşam Yemeği

Son Akşam Yemeği, 15. yüzyıl sonlarına doğru Leonardo da Vinci tarafından yapılan bir resim. İncil’de anlatıldığı şekliyle Hz. İsa ve 12 havarisinin son akşam yemeğinin resmedildiği eserde, Hz. İsa’nın havarilerden birinin ona ihanet edeceğini açıkladığında yaşanan şaşkınlık betimleniyor. Bu benim hayatım boyunca tatmaktan en nefret ettiğim ve beni en çok sarsan şeylerden biri. Senna'nın Dustin'e uygulayıp onu Goldust'a dönüştürdüğü o kavram. Fakat ders çıkartabilirsen insanı bir o kadar güçlendiren bir şey de. Neyse ki ben Senna gibi olmadım ve tüm doğallığımla karşınızdayım. Sizin de böyle biri olmadığınızı biliyorum Bay Gacy. Herkesin el ele tutuştuğu sevgi dolu bir dünyada ihanet isteyeceğimiz en son şey...



Yıldızlı Gece

Bu tablo bir akıl hastanesinin penceresinden, gün doğumunu tasvir ediyor. Aslında bu tabloya ne zaman denk gelsem aklıma yollarımızın yeni ayrıldığı bir dost geliyor. RÜYA gibi bir yaşanmışlıklar... Neyse ki karanlık yerini aydınlığa bıraktı ve o Güneş, Ay'ı mağlup etti. Ve ortada ne bir akıl hastanesi kaldı ne de bir gün batımı. Buradaki Güneş'i de size benzetiyorum Bay Gacy. Siz de bu karanlığa bir Güneş gibi doğdunuz.



Christina'nın Dünyası

Bu tabloyu çizen Olson gençken kaslarını etkileyen bir hastalığa yakalanmış. Bu yüzden yürüme yetisini kaybetmiş. Tekerlekli sandalye kullanmayı da reddeden kadın, tıpkı tabloda görüldüğü gibi sürünerek hareket ediyormuş. Bu kadını da biraz kendime benzetiyorum. Sanat ve sevgiye kendimi adamadan önce dünyanın kötülükleriyle savaşırken karşılaştığım engeller ve ufukta görünen huzur ve aydınlık... Neyse ki oraya ulaşabildim.

Ve son olarak...

Goldust çizdiği tuvale doğru yöneliyor ve onu çeviriyor.



Seyirciler çizimi görünce şok oluyor çünkü bu kadar kısa sürede bunun çıktığına inanamıyorlar. Gacy'de gururla bakıyor ve Goldust konuşmaya devam ediyor...

Bu da Aşkın Dağılımı...

Tasvir etmek istediğim şey soldaki sizin bilgeliğiniz ve sağdaki benim yol gösterme arzum. Ortadaki de sahip olduğumuz kemerler. Biz kemerlere sevgimizi aşılıyoruz ki bizimle ebediyen birlikte olup, daha da parlayabilsinler. Işıldayıp, en değerli hallerine ulaşabilsinler. Hayatımın en önemli serüvenine başlayacağım için oldukça heyecanlıyım ve yüzümdeki heyecan da sizlerin gördüğü üzere rahatça okunabiliyor.

Benim altınım ışık tutmaya hazır Bay Gacy. Sonsuzluğa kadar parıldayalım ve mutluluk saçalım..."

Goldust sözünü bitirdikten sonra bir bestekar gibi seyircinin önünde eğiliyor ve kameralar da kapanıyor.​